به بێده‌نگی ناسیمی ، کاتێ یه‌کترمان بینی چرپه‌یه‌ک چی یه له ده‌مته‌وه نه‌هاته ده‌رێ ، ڕوانینێکی شه‌رمنانه‌ت هه‌بوو ، لێوه‌کانت زۆر بچکۆله بوون ، دروست وه‌ک ئه‌و کچه شۆخ و شه‌نگانه بوویت که چیرۆکنووسه‌کان له چیرۆکه‌کانیاندا ڕۆحی وه‌به‌ر ده‌نێن ، قه‌ده‌رێکی سه‌یر بوو ، هه‌رگیز نه‌مانویست قسه‌یه‌کیش به یه‌که‌وه بکه‌ین ، ته‌نانه‌ت بزه‌یه‌کیش .
شه‌رمن بوویت ، زۆر شه‌رمن بوویت .. نه‌تده‌ویست له‌گه‌ڵ که‌س بدوێی ، سه‌ره‌تا وامزانی لاڵی .. تا دواتر بۆم ده‌رکه‌وت که هه‌ڵه‌م !.
که ناسیمی مه‌مکه‌کانت تۆیان پێناساندم ، له دووری یه‌کی زۆره‌وه‌وله نێوان یه‌خه و قۆپچه گه‌وره‌وکراوه‌کانی جله مۆده‌که‌ته‌وه بنکی جووتێک مه‌مکی تورتی هه‌ڵتۆقیوی زه‌رد ڕه‌نگم بینین ، له‌و دووری یه‌وه بێگه‌رد دیار بوون ، وا پێده‌چوو چاوه‌روانی ده‌ستێک .. هه‌ڵگوشینێک ، پێدانووسانێک بکه‌ن.
یه‌که‌م جار که لێک نزیک که‌وتینه‌وه ئه‌وانم ناسین ، له گه‌ڵ خاڵه ڕه‌شه‌که‌ی مه‌مکی چه‌پاندا بزه‌یه‌کم کرد، ئه‌ویش خۆی بۆ له‌رزاندمه‌وه .. به‌ڵام وه‌ک خۆت ئه‌وانیش له شه‌رمدا خنکابوون ، سه‌ره‌کانیان له سوخمه‌دا حه‌شاردرابوون ، ته‌واو وه‌ک ئه‌و کچانه‌ی زاڵمێک به زۆری سه‌ری پێداپۆشیون ، تۆیش سه‌ریانت داپۆشیبوو .. گومانم ده‌کرد که ئه‌وانه مه‌مک بن ، چونکه بزۆز دیار بوون ، ڕانه‌ده‌وه‌ستان ، حه‌زیان زۆر له‌له‌رزانه بوو !
(1)
که یه‌که‌م جار بینیمی و ته‌عاروفه بێده‌نگه‌که‌مان کرد ته‌نها سێزده به‌هاری بوویت ، ئاسکێکی سرک بوویت و نێسکه‌ت ده‌کردن ، به‌ژن و باڵایه‌کی خڕ ، ده‌تگوت ( ئاسکه مرۆ) ی ..
هه‌موو شتێکت بێده‌نگی بوو ، که ده‌ڕۆیشتی نه خشپه‌ی ته‌نووره‌که‌ت ده‌هات و نه پێڵاوه‌کانیشت ته‌قه‌یان ده‌هات ، هه‌ناسه‌ت کڕ بوو ، ته‌نانه‌ت مه‌مکه‌کانیشت له ژێره‌وه ده‌گریان ،به‌ڵام ده‌نگیان نه‌ده‌هات . غه‌رقی بێده‌نگی بوویت ..
سه‌یر بوو .. بۆ ناسیمی ؟ ، قه‌ده‌ر وابوو یا خۆمان کردمان ؟.. نازانم وه‌بیرم که ئه‌و رۆژه چۆن بوو ، به‌ڵام هه‌رچۆنێک بێت من مه‌مکه‌کانت به گوناهبار ده‌زانم ، چونکه ئه‌وان نه‌بوونایه ، نه قه‌ت ڕۆژێ له ڕۆژان لێوه بێده‌نگه‌کانتم هه‌ڵده‌مژی و نه قه‌تیش ئه‌وه‌مان به‌سه‌رده‌هات که دیتمان ...
مه‌مکه‌کانت بوونه ئه‌و سێوه‌ی که حه‌وا ده‌رخواردی ئاده‌می دا ، ئه‌و مه‌مکانه‌ت گوناهبارن و هه‌ر ده‌بێ ئه‌وانیش باجی گوناهه‌که‌یان بده‌نه‌وه ، ئه‌وانی شه‌هوه‌تباز خواخوای بیانوویه‌کیان بوو تا خۆیان له‌و سوخمه‌یه‌ی که هێنده‌ی ده‌ستماڵ قێزه‌ونه‌ڕزگارکه‌ن، دڵنیامه ئه‌وه‌نده تامه‌زرۆی په‌نجه‌کانت نه‌بووم ، نه‌شمده‌ویست هه‌رگیز جێی ددانه‌کانمیان له سه‌ر جێبمێنێت ، سه‌یره‌که له‌وه‌دابوو که خوویان به قسه‌ی ئه‌و خه‌ڵکه‌وه گرتبوو ، زوو به ده‌م تریقانه‌وه‌وه ده‌یان گووت : ( داری ئازادی به خوێن ئاو نه‌درێ قه‌ت به‌ت ناگرێ )!! ، ئه‌و مه‌کربازانه تۆیان کرده قوربانی ، خوێنی ناوگه‌ڵتیان به ڕشتندا ته‌نها بۆ ئه‌وه‌ی خۆیان رزگاریان بێت و ئاگا بڕیش بوون له‌وه‌ی قه‌ده‌ری هه‌موویان پێکه‌وه به‌ستراوه‌ته‌وه .. ئێستا نه مه‌مکه‌کانت ڕزگاریان ده‌بێت و نه ئه‌وێش .. ئه‌وێی پیرۆزێتی و شه‌ره‌ف و که‌رامه‌تت وه‌ک خۆی لێدێته‌وه ..
قسه بکه .. بۆ نادوێی ؟ ، ئه‌و بێده‌نگی یه تا که‌ی ده‌خایه‌نێت ؟ ، به ته‌مای هه‌ر درێژه‌ی پێبده‌ی ؟
(2)
که سه‌یرت ده‌که‌م ، دووه‌م دیدارم بیر دێته‌وه .. زۆر سه‌یر بوو ! ، ده‌ڵێی پێشتر فریشته نێوانیان کردبووین و له مه‌به‌ستی یه‌کدی ئاگاداریان کردبووینه‌وه ، له هه‌مان شوێنی پێشترێ یه‌کترمان بینی و به بێده‌نگی ده‌ستی یه‌کترمان گرت ، چاوه‌رێبووم که ئه‌مجاره بدوێی ، به‌ڵام هیچت نه‌وت ، ئه‌مجاره‌یان تێبینیمکرد که نیگاکانت شه‌رمێکی سڵکه‌ره‌وانه‌یان پێوه‌دیاره و که‌مێکیش هه‌ستم به له‌رزینی ده‌سته سپی و بچکۆلانه‌کانت کرد ، سه‌یرێکی قۆڵه نیوه رووته‌کانتم کرد ، که‌مێک گۆشتن بوون ، مووه‌کان هه‌مان ئه‌و مووانه بوون که به منداڵی له پشته‌ملمان ده‌هاتن و زوو زوو باوکم به دوو په‌نجان هه‌ڵیده‌قه‌ندن و ده‌یگووت: ئه‌مانه تووکه حه‌رامه‌ن ، تا زووتر هه‌ڵوه‌رن ، ئێوه‌ش زووتر گه‌وره ده‌بن !.
سه‌یرێکی مه‌چه‌ک و ده‌ست و بازووی خۆمم کرده‌وه ، چه‌ند جیاوازبوون ؟! ، خۆزگه هه‌رسه‌یرم نه‌کردبانایه ، چونکه ئه‌وکات خۆم وا هاته به‌رچاو که پڵنگێکم و بێچووه‌ئاسکێکی ژیکه‌ڵانه‌وناسکم ڕاوکردووه ، ئینجا مه‌مکه‌کانت وه‌ک جووتێ منداڵی جمک لاڵانه‌وه‌یه‌کی بێده‌نگیان بوو ، ته‌نها من گوێم لێیان بوو ، سه‌رم هه‌ڵبڕی ، خاڵه‌که‌ی چه‌پان خۆی ده‌له‌رزانده‌وه ، به‌ڕاستی جوان بوو .. هه‌رگیز له هیچ شوێنێکدا نه‌مدیوه که به‌و بواره ته‌سک و که‌مه‌ی یه‌خه‌ی کراسێدا و له ته‌مه‌نێکی هێنده گچکه‌دا ، مه‌مک ئه‌وه‌نده جوان و به خڕوخۆڵی بنکان وه‌ده‌رخه‌ن ، له‌و ساتانه‌دا (تۆ) وه‌ک ئه‌وه‌ی که منداڵێکی چوارپێنج ساڵانه بیت و میوانێکی ڕه‌زاقورستان هاتبێ به نیگایه‌کی شه‌رمنانه‌ی نازاوی یه‌وه سه‌یرت کردبووم ، به‌ڵام من ئه‌وه‌ی ته‌نێ له مێشکمدا ده‌خولایه‌وه ، خولیای ته‌نیا جارێک هه‌ڵگووشینی ئه‌و مه‌مکه تورتانه‌ت بوو ، ئه‌و ده‌می وه‌ک ئێستا نه‌بووم ، ته‌نیا به‌وه‌نده ڕازی ده‌بووم که ڕێگه‌م بده‌یت ده‌ستێکیان پێدابێنم ، یانیش که‌مێک له‌و که‌متر بۆنێکیان پێوه بکه‌م ..
به بێده‌نگی زۆر به ئاسپایی وه‌ڕێکه‌وتین ، نه‌مانده‌زانی به‌ره‌وکوێ ده‌ڕۆین ، به‌ڵام ڕۆیشتین ، ئه‌و شوێنه‌ی ئێمه‌ی پێدا ڕۆیشتین نه دارێکی له سه‌ر ڕێگا بوو ، نه قه‌ت ده‌گه‌یشته لێواری ده‌ریایه‌ک و نه کورسی یه‌کیشی لێدانرابوو بۆ حه‌سانه‌وه ، به کورتی ئه‌و شوێنه له بنه‌چه‌وه بۆ عاشقان نه‌بوو و هه‌رکه‌سێک که تێشیدا عاشق ببوایه ده‌بوو به جێی بێڵێت .. ڕێگاکه‌ی به‌رده‌ممان کۆسپی زۆری تێدابوو ، نه‌شمانده‌توانی له دووری مه‌ترێک زیاتر پێشخۆمان ببینین ، هه‌ردوکمان ئه‌و شتانه‌مان ده‌زانی ، که‌چی هیچمان نه پرسیارمان له یه‌کتری کرد و نه خۆشمان بۆ ڕۆیشتنێ گران کرد ، له چاو تۆدا من زیاتر له دێوێک ده‌چووم ، هه‌ندێجار پێکه‌نینم به‌وه‌ده‌هات که ده‌بێ لێکگه‌یشتبین ؟! ، تۆ بڵێی مه‌به‌سته‌کانمان جیا نه‌بن ؟ ، ئاخر به ئه‌قڵمدا نه‌ده‌هات که تۆ هێنده دڵته‌ڕبیت که ته‌نیا سه‌یری مه‌زنیی جه‌سته‌م بکه‌یت و مه‌به‌ستیشت ته‌نیا ئه‌وه بێ که به ته‌واوی تێرت بکه‌م ، من وام ده‌زانی گاڵته‌ت پێدێم و ده‌ته‌وێ که‌مێک ماندووم بکه‌ی ، به‌ڵام که سه‌یری مه‌مکه‌کانتم ده‌کردو وه‌بیرم ده‌هاته‌وه که له سێزده‌ساڵییه‌وه چۆن هێنده گه‌وره‌وجوان بوون ؟ تێده‌گه‌یشتم که شاره‌زایت و له هه‌موو ئه‌و گه‌مه‌یه‌شدا مه‌به‌ستت خنکاندنی من بووه له بێده‌نگیدا ، به‌ڵام تۆ بڵێی بخنکێم ؟!..
(3)
که سێیه‌مین جار بینیمی هیچ شتێکی جیاترم له چاوجاری پێشتردا نه‌دیت ، تۆ هه‌رهه‌مان خڕوخۆڵه مه‌مک تورته‌که بوویت ، هه‌مان جله مۆده سپییه‌کانت له‌به‌ردابوو ، به‌ندی سوخمه ئاڵه‌کانت له هه‌مان ئه‌و شوێنانه‌دا بوون ، که جاری پێشوو خۆم دامنابوونه‌وه ، ئه‌وه‌ی که لام نامۆ بوو ، ئه‌و ده‌ستماڵه سپییه بوو که ئه‌مجاره‌یان له‌سه‌رت نابوو ، زۆر سه‌یر بوو ...
ده‌ڵێی ده‌تویست له سێیه‌م دیداردا وه قسه بێی و ماڵاواییم لێبکه‌ی ، ئه‌مجاره‌شیان هه‌ر شه‌رمن و سڵکه‌ره‌وانه تێمه‌وه ڕامای و به بێده‌نگی ده‌سته‌کانت بۆ سه‌رسنگم به‌رز کرده‌وه ، که‌مێک نزیکتر که‌وتیته‌وه وسه‌رت نا به سنگمه‌وه ، پێده‌چوو ئه‌مجاره‌یان بترسێیت .. نه‌مدازنی چیبوو ، به‌ڵام دڵنیابووم که ئه‌مڕۆ ڕۆژێکی ئاسایی نی یه .. ئه‌مجاره‌یان ئاراسته‌ی ڕۆیشتنه‌که‌مان به‌ره‌و ماڵی من بوو ، ئه‌و ماڵه‌ی که جگه له خۆم که‌سی تری تێدا ناژیت ، مه‌دخه‌له‌که‌م کرده‌وه ، که چووینه ژوورێ پێمه‌وه دایه‌وه و کلیله‌کانم خسته ناوی یه‌وه ، یه‌کسه‌ر پڕتدایه کلیله‌کان و تووند به سنگته‌وه نووساندت .. بزه‌یه‌کم بۆ کردی و ڕێگای چوونه ژووری دانیشتنم پێ پیشاندایت ، به بێده‌نگی و به ئاسپایی و وه‌ک بڵێی ساڵانێکی دوورودرێژ بێت له‌و ماڵه‌دا ژیابیت ، چوویته ژووره‌وه‌وله سه‌ر مۆبڵێکی سێنه‌فه‌ری دانیشتیت ، چووم شتێکت بۆ بێنم که به یه‌که‌وه بیخۆین ..
هه‌ستایت بۆ ئه‌وه‌ی کۆنترۆڵی ته‌له‌فزیۆنه‌که بێنیت که له سه‌ر سه‌ته‌لایته‌که دامنابوو ، چاوت هه‌ڵه‌نگووته سه‌ر کاسێته‌که‌ی (عه‌دنان که‌ریم) که له گه‌ڵ چه‌ند کاسێتێکی تردا له سه‌ر ڕیکۆرده‌ره‌که‌م چوارگۆشه‌یه‌کم پێدرووست کردبوون ، چوویته نزیکتر و ده‌ستت بۆ ئه‌لبومه‌که برد، که هه‌ڵتگرت (سێ مرواری) سپی به‌ربوونه‌وه وکه‌وتنه سه‌ر زه‌وی..
هاتمه ژوورێ ، سینییه‌کم به ده‌سته‌وه بوو که بوتڵێک ڤۆدگاودووگڵاس و هه‌ندێک ترێشی له سه‌ر بوو ، که وه‌ژوور که‌وتم پشتت لای من بوو ، خۆت چه‌ماندبۆوه ، به‌ڕاده‌یه‌ک چه‌مابوویته‌وه که بۆ یه‌که‌مین جار توانیم مایۆ سپی یه‌که‌ت ببینم ، له‌وه‌ته‌ی هه‌بووم ته‌نیا به هۆی سه‌ته‌لایت و ته‌له‌فزیۆنه‌وه سمت و ڕان و مایۆی ژنانم دیتبوو ، به‌ڵام هیچیه‌کێکیان ئه‌وه‌نده هه‌ست بزوێن نه‌بوون . سه‌یر بوو ، پێده‌چوو دامێنه‌که‌شت گوناهبارێکی دیکه بێ که سه‌به‌بکاری ئه‌نجامدانی تاوانه‌که‌مان بووه ، چونکه ئه‌ویش ته‌واو هه‌ڵکشابوو، یان ڕه‌نگه ئه‌ویش بێزاربووبێت له‌وه‌ی که گوێ له گله‌یی و گازنده‌ی کۆڵۆنه گۆشتی یه‌که‌ت و مایۆ هه‌ست بزوێنه‌که‌ت بگرێت ، بۆیاش وا خۆی هه‌ڵکێشابوه‌وه! . که هه‌ستایت وئاوڕت لێدامه‌وه ، هه‌ر سێ مروارییه‌که‌ت له سه‌ر به‌ری ده‌ستت دانابوون و نیگایه‌کی شه‌رمنی سڵکه‌ره‌وانه‌ت تێبڕیمه‌وه ، تا سینی یه‌که‌م له‌سه‌ر مێزه بچوکه‌که دانا تۆ خه‌ریک بوویت مرواری یه‌کان له شوێنی خۆی ده‌بنێیته‌وه ، به بێده‌نگی هاتم و مرواری یه‌کانم به ئاسپایی لێوه‌رگرتیت، ده‌رگای ڕیکۆرده‌ره‌که‌شم کرده‌وه‌وکاسێته‌که‌ی عه‌دنانم خسته سه‌ری :
( ترازا به‌ندی سوخمه‌ی ئاڵی گوڵناری به ئاهی من / که‌چی ده‌ستی له سه‌ر دانا وله‌سیری باغی به‌ی کردین / له‌بۆ یه‌ک مه‌رحه‌با چوومه لای یارم به سه‌رخۆشی / نیقابی له‌سه‌رداناوبه جارێ که‌وته خامۆشی ...).
به بێده‌نگی ده‌ستێکم به دوگمه‌ی کوژاندنه‌وه‌دا هێنا وئاوڕێکم لێدایه‌وه، سه‌یر بوو..ئه‌وڕۆ شه‌رمێکی زۆرترت به سه‌رداکشابوو، ته‌نانه‌ت ئه‌وکاته‌ش که جاری پێشوو مه‌مکه‌کانتم هێنایه ده‌رێ وده‌ستم پیا ده‌هێنان..ئه‌و کاته‌ی تووند ده‌ستت به ده‌م وچاوته‌وه گرتبوو و له نێوان په‌نجه‌کانته‌وه سه‌یری جوڵه‌ی ده‌سته‌کانم و مه‌مکه خڕکه‌ڵه تازه ئازادبووه‌کانت ده‌کرد، ئه‌و کاته‌ی خۆم به‌و گوێیانه ده‌نگی یه‌که‌م هه‌ناسه‌ی قوڵی تۆم بیست ، هێنده شه‌رمن دیار نه‌بوویت .. هێشتا هیچم نه‌کردبوو ، به‌ڵام دیتنی ئه‌و مایۆ سپی یه که له‌گه‌ڵ ڕۆنگی ڕانه‌کانتدا به ئه‌سته‌م پێم لێکجیا کرانه‌وه ، ته‌واو گۆڕیمی ، فکری خراپی خسته که‌لله‌مه‌وه‌وسه‌ره‌نجامیش تووشی ئه‌و هه‌ڵه گه‌وره‌یه‌ی کردم ..
کاتێ که ده‌ستم گرتیته‌وه ، دیسان به بێده‌نگی وه‌دوام که‌وتیته‌وه‌وگه‌ڕاندمیه‌وه سه‌ر هه‌مان مۆبڵه سێنه‌فه‌ری یه‌ی که پێشتر له سه‌ری دانیشتبووی ، بڕێک ڤۆدگام ڕژانده ناو هه‌ردوو گڵاسه‌که‌وه‌ویه‌کێکیانم پێشکه‌شی تۆ کرد، ده‌مێکی باش په‌رداخه‌که به ده‌ستمه‌وه بوو و بۆم ڕاگرتبوویت ، وه‌رت نه‌گرت ، به بێده‌نگی یه‌وه وتت : نا،نا.
من ئه‌و قسانه‌م له جوڵه‌ی سه‌رت وله نیگاشه‌رمنه سڵکه‌ره‌وانه‌که‌ته‌وه بیست ، جوڵه‌ی برژانگه‌کانت ئه‌و ئاماژه‌یه‌یان پێدام ، بۆیه په‌رداخه‌که‌م دانایه‌وه و ده‌ستم خسته سه‌ر ڕانه نیوه‌ڕووته‌که‌ته‌وه، ئیدی دڵنیابووم له‌وه‌ی که ئاماده‌نیت بخۆیته‌وه ، تۆ ده‌ترسایت ، گومانت له‌وه هه‌بوو که ئه‌گه‌ر له گه‌ڵمدا بخۆیته‌وه به سه‌لامه‌تی ناڕۆیته‌وه .. نۆتخوارده‌وه که‌چی گریمانه‌که‌ی که داتنابوو هه‌ر هاته دی .. زۆر به بێده‌نگی دامێنه‌که‌تم به‌ره‌وسه‌رێ برده‌وه ، بێده‌نگ وخامۆش ببویت و چاوت له په‌نجه‌کانم ده‌کرد،جاری پێشێ هێنده به ئاسانی خۆت نه‌دا به داسته‌وه بۆیه‌ش ئه‌وجاره‌یان وریایانه‌تر هه‌تمه پێشێ ، که ریکۆرده‌ره‌که‌شم کوژانده‌وه له ترسی ئه‌وه بوو که نه‌بادا کاتێ ده‌ستم بۆ به‌ندی سوخمه‌که‌ت برد، گۆرانییه‌که‌ی عه‌دنانت وه‌بیربێته‌وه‌و وه‌ک ماسی له ناو ده‌ستانمدا بخلیسکێی، چاکم کرد ،چونکه زوو ڕامبوویت و خۆت ته‌سلیم کرد ..
بۆ خۆت له مه‌به‌ستم تێگه‌یشتبووی ، بۆیه به بێده‌نگی سه‌رت چه‌قانده گۆشه‌ی مۆبڵه‌که‌وه و به لای پشتدا که‌مێک سمته‌کانت به‌ره‌وهه‌وا هه‌ڵبڕین .. دوو دڵبووم له‌وه‌ی که ئه‌وه‌ی ده‌مه‌وێت ، بیکه‌م یان نا؟.. ده‌ترسام ، زۆر ده‌ترسام ، له‌وه‌ی که له ده‌ستم بترازێت و شه‌رمه‌زارت که‌م ، به‌ڵام ، به‌ڵام نه‌ده‌کرا ئه‌و خه‌ونه وه‌دیهاتووه‌م بزڕێنم و لێگه‌ڕێم له کیسم بچێ ، سه‌رت وه‌رسووڕاند به‌ره‌و پشته‌وه‌وتێمه‌وه ڕامای ، تێگه‌یشتم که ده‌ڵێی:
( ده‌ی بێجورئه‌ت ، هه‌ر ئه‌وه‌نده‌ت ده‌ویست ، زووکه وجێبه‌جێم بکه) ، به‌ڵام نا .. ئه‌و کات منداڵ بوویت و بیرت بۆ ئه‌وه نه‌ده‌چوو که جێبه‌جێکردن چی یه !!، وات ده‌زانی من کابرایه‌کی به ویژدانم و به چۆڕێک ئیغراوخۆپیاهێنان چاوم پڕده‌بێته‌وه ، نه‌تده‌زانی که تازه ده‌رچوونت مه‌حاڵه ..
* * *
بۆ قسه‌یه‌کت نه‌کرد ؟ ، بۆ دواجار که وه‌رم سووڕاندی و که‌مێک به ڕووتی خۆم پیاهێنای ئاگادارت نه‌کردمه‌وه؟، بۆ کاتێک که ئیدی ئه‌وه‌ی نه‌ده‌بووایه بیکه‌م کردم ، نه زریکه‌یه‌کت کرد و نه ده‌نگێکیشت لێوه هات ؟، بۆ ته‌نیا به چاوی پڕ له ترس و شه‌رمه‌وه و به سه‌ر جوڵاندن ده‌پاڕایته‌وه؟
* * *
که کار له کار ترازا ، به بێده‌نگی ده‌سماڵه سپییه‌که‌ی سه‌رت داکه‌ند وخستته ژێر سمته‌کانته‌وه ، بۆ ئه‌وه‌ی شایه‌دیی بۆ ڕژاندنی ئه‌و دڵۆپه خوێنانه بده‌ن که بێده‌نگی ڕژاندنی ..سێ دڵۆپه خوێن که گه‌رم گه‌رم بوون وهه‌ڵمیان لێهه‌ڵده‌ستا ڕژانه سه‌ر ده‌سماڵه سپییه‌که‌ت ، من ئێستاشی ده‌گه‌ڵدا بێت نه‌مزانی ئه‌و ده‌سماڵه چیی به‌سه‌ر هات .
* * *
له‌و شه‌وانه‌دا کاتێک ژنه‌که‌م هه‌ڵیستاندم ، له خه‌وێکی سه‌یردابووم ، له خه‌ومدا چووبوومه مۆزه‌خانه‌یه‌کی زۆر مه‌زنه‌وه ، نازانم کوێ؟!.. به‌ڵام له پاڵ تابلۆیه‌کی(فان خۆخ)دا ده‌سماڵه سپییه‌که‌م بینی ، هیچ نه‌گۆڕابوو ، هه‌ر هه‌مان ئه‌و ده‌سماڵه بوو که له‌و ئێواره په‌مه‌یییه‌دا سێ دڵۆپه خوێنی پێداپڕژابوو ، که چووم دیتم مه‌زاتیان ده‌کرد ، زۆر هه‌وڵمدا بیکڕمه‌وه و بۆ خۆم بێت ، به‌ڵام ژنه‌که‌م نه‌یهێشت و وه‌خه‌به‌ری هێنامه‌وه ، ژنه‌که‌م به‌و بیانووه‌ی که گوایه ده‌ترسێت خۆی خسته باوه‌شمه‌وه وتووند جه‌سته ڕووته‌که‌ی پێوه نووساندم ، سه‌یرم پێهات ، چونکه پێشتر نه سوخمه ئاڵه‌که‌یم داکه‌ندبوو نه مایۆ سپییه‌که‌شی ، که چی ئێستا هیچ یه‌ک له‌وانه‌ی له‌به‌ردا نه‌مابوون!.
با له بیر نه‌که‌م ، ده‌زانی تابلۆی ده‌ستماڵه‌که ناوی چی بوو ؟.. قه‌ی ناکا قسه مه‌که ، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ده‌زانم زۆرت پێخۆشه بزانیت پێت ده‌ڵێم :
له ژێر تابلۆکه‌دا به خه‌تێکی په‌مه‌یی نوسرابوو ( ئه‌م تابلۆیه نهێنیی داستانی تاوانێکی گه‌لێ مه‌زنی له خۆ گرتووه ، خاوه‌نه‌که‌ی کچێکی سۆزانییه وله سۆزانیخانه‌یه‌ک کار ده‌کات ، ئه‌م ئافره‌ته به هۆی بێده‌نگییه‌وه (شه‌ڕه‌ف!!!) ی له‌ده‌ستداوه و دواتریش له لایه‌ن ئه‌و که‌سه‌ی که شه‌ڕه‌فه‌که‌ی لێستاندووه ، ته‌ڵاقدراوه !).
هه‌روه‌ها ناوی تابلۆکه‌شمانیان نابوو( سێ دڵۆپه خوێن که بێده‌نگی ڕژاندنی ).
* * * چییه ؟، بۆ قسه ناکه‌ی ؟، ده‌زانی خه‌ریکه بخنکێم ؟. | 
